10 mar Tancerki, które mnie inspirują. Kogo obserwuję, od kogo się uczę?
Gdy zabieram się za pisanie tego tekstu jest 5 marca. Za trzy dni obchodzimy Międzynarodowy Dzień Kobiet.
Pomysł na ten temat pojawił się dość spontanicznie, pod wpływem relacji, którą nagrałam dla Was na moim Instagramie.
Gdy opowiadałam o tym co można zrobić by poczuć swobodę w tańcu, mówiłam m.in. o tancerkach, które mnie inspirują. Temat Was zainteresował i stąd jego kontynuacja na blogu.
Ze względu na okoliczność 8 marca świadomie wymieniam tu tylko kobiety. Jest to moje subiektywne zestawienie, każdą z tych kobiet lubię obserwować z innego powodu.
Stepowanie było przez wiele lat postrzegane jako męski taniec, kobiety przez wiele lat stały cieniu mężczyzn (dowiedz się więcej). Tancerki, o których dziś napiszę to te, które współcześnie podbijają scenę stepowania. Wszystkie miałam szansę poznać osobiście.
Przeczytajcie za co je cenię.
Dormeshia Sumbry – Edwards.
Mój numer jeden! Nazywana „The Queen of the Tap”.
Chyba najlepsza pedagog u jakiej miałam szczęście być na zajęciach.
Uznawana jest za czołową tancerkę swojego pokolenia. Jest świetna technicznie, tworzy wyrafinowane rytmy ale to co mnie w niej najbardziej pociąga to styl! O rany! Ona jest naprawdę królową na scenie. Pewna siebie, pełna seksapilu, gracji i elegancji. Ma w sobie to coś co elektryzuje!
I jeszcze te złote buty! :)
Sara Reich
Ma wyjątkowy styl i osobowość, a do tego niezwykłe wyrafinowanie muzyczne. Znana jest przede wszystkim z wystąpień ze słynnym zespołem Postmodern Juekebox, z którym była na tournée w Stanach i w Europie.
Pokazuje, że tancerz stepujący jest także muzykiem. Nagrała pierwszy album muzyczny, w którym stepowanie odgrywa rolę instrumentu (album New Change). Pracowała nad nim 4 lata. Marzy by jej album muzyczny był nominowany do Grammy Awards.
Więcej o jej albumie przeczytacie tutaj.
Adele Joel
Osoba, którą część z Was zna bo już trzykrotnie gościła na warsztatach w Krakowie.
Dla mnie jest wzorem do naśladowania jeśli chodzi o pracowitość i jasno postawione cele.
Poznałam ją kilka lat temu w Sztokholmie, miała wtedy 18 lat. Już wtedy dała się poznać jako osoba dojrzała, ambitna i wiedząca czego chce.
Uwielbiam patrzeć jak się rozwija, jak stawia wszystko na stepowanie i wykorzystuje każdą okazję by uczyć się od największych mistrzów.
Jest przykładem, że w stepowaniu nie liczą się warunki fizyczne a umiejętności i charakter. Jest drobną dziewczyną, która gdy wchodzi na scenie pochłania ją w całości. Silna i pewna siebie pomimo swoich 150 cm.
Tu możecie przeczytać wywiad, który z nią przeprowadziłam w Krakowie.
Mellinda Sullivan
Jej kariera poszybowała w górę po tym jak zakwalifikowała się do amerykańskiego So You Think You Can Dance. Jest bodajże pierwszą stepującą tancerką, która wystąpiła w tym programie.
Ja bardzo lubię jej kobiecy styl. Inspiruje mnie jej charakter ruchu. Jest bliski temu jak sama chcę się poruszać.
Polecam obejrzeć jej choroegrafię „Shakin the Blues Away” , w której odtwarza słynny taniec Ann Miller.
Josette Wiggan- Freund
Tancerka tap dance oraz lindy hop.
Od dzieciństwa występuje w duecie ze swoim bratem (Joseph Wiggan) i to co ta dwójka wyczynia na scenie to jest istne szaleństwo.
Miałam przyjemność oglądać ich na żywo w Sztokholmie i może trudno będzie w to uwierzyć, ale popłakałam się na tym występie.
Ten duet oddawał wszystko to co w tańcu kocham najbardziej. Emocje, radość, uśmiech, piękną pracę górnej części ciała, wykorzystywanie przestrzeni w tańcu.
Taki iście hollywoodzki styl.
Chloe Arnold
Kobieta rakieta. Ma wizję, którą konsekwentnie realizuje od lat. Idzie pod prąd, przez wiele osób stepujących została skrytykowana za przeniesienie stepowania do popkultury.
Pokazała światu, że stepować można do utworów Beyonce czy Prince’a, że stepowanie może sprzedawać i stąd jej obecność w reklamach czy na New York Fashion Week.
Dla mnie to jest prawdziwa bizneswoman. Wie czego chce i nie boi się po to sięgnąć.
Jej grupa taneczna The Syncopated Ladies zawojowała internet. Siła, kobiecość i pewność siebie w tańcu.
Michelle Dorrance
Ma niesamowitą wyobraźnię muzyczną oraz niepowtarzalny charakter ruchu. Zespół, który prowadzi (Dorrance Dance Company) poszukuje wciąż nowych form wyrazu rytmicznego, technicznego i nowych idei. Jej spektakle taneczne oparte na stepowaniu to prawdziwe dzieła sztuki. Dorrance Dance to zupełnie nowe podejście do stepowania.
Anula Kołakowska
Anulę poznałam w 2012 roku na Festiwalu w Pradze i od tamtej pory jest dla mnie jedną z ważniejszych osób z polskiego grona steperów.
Anula również prowadzi szkołę stepowania (TIP TAP w Warszawie) i lubię z nią rozmawiać o blaskach i cieniach prowadzenia tanecznego biznesu.
Swą konsekwentną pracą poprowadziła grupę taneczną TIP TAP Ladies do zdobycia brązowego medalu na Mistrzostwach Świata.
Jest dla mnie przykładem kobiety, która wie czego chce, nie boi się sięgać po swoje marzenia i ciężko pracuje na swój sukces.
Do tego wspólnie spędzony czas jest zawsze dawką pozytywnej energii :)
Obserwowanie innych kobiet jest dla mnie źródłem inspiracji. Lubię patrzeć jak realizują swoje wizje i jak pracują na swój sukces. Wszystkie, wymienione w tym tekście tancerki miałam szansę poznać osobiście i dlatego też znalazły się na tej liście.