22 sie Shim Sham – Standardy taneczne #1

Dzisiejszy wpis otwiera nowy cykl artykułów, prezentujących standardy taneczne w stepowaniu.

Jako pierwszy wybrałam Shim Sham Shimmy, gdyż nazywany jest on hymnem tancerzy stepujących (tzw. international tap dance anthem).
Znany jest on tancerzom stepującym na cały świecie.   Wykonywany jest wspólnie przez osoby na wszystkich poziomach, niezależnie od wieku i umiejętności.

 
Twórcami Shim Shama są Leonard Reed oraz Willie Bryant, tancerze lat 20’ i 30’ XX wieku. 

Leonard oraz Willie podróżowali po Stanach wraz z żeńską grupą taneczną The Whitman Sisters.
Na potrzeby spektaklu stworzyli finałowy taniec, tak aby na  zakończenie przedstawienia cała załoga mogła wyjść na scenę i wspólnie zatańczyć. 

Taniec ten początkowo nazywał się „Goofus”, od angielskiego słowa goofy – głupkowaty.

Jak sami o sobie mówili „We would do it in a very goofy way”  (Wykonywaliśmy go w bardzo głupkowaty sposób).
Goofus wykonywany był do 32- taktowego utworu „Turkey in the Straw”.
Z czasem tancerki chorusowe dołożyły do tańca seksowne potrząsanie ramionami tzw. „shimmy”.

W 1931 roku Reed oraz Bryant udali się do Nowego Jorku by wystąpić w Harlem Lafayette Theatre.  Odkryli tam, że ich taniec stał się jednym z ulubionych układów wykonywanych przez kobiecą grupę taneczną w klubie Shim Sham i nazwany był już Shim Sham Shimmy.

Od tamtej pory setki tancerzy tworzyło swoje własne wersje shim shama.
Układ ten był najczęściej punktem kulminacyjnym przedstawień tanecznych. [1]

 
Wszystkie 4 sekwencje, które tworzą taniec mają swoje nazwy[2]:

1. Shim Sham 
2. Push beat and cross over 
3. Tack Annie 
4. Half break + walk off

 
Trzy pierwsze (Shim Sham, Push beat and cross over; Tack Annie) to tzw. time steps, po których wykonywany jest ten sam break.  Są one tradycyjnymi sekwencjami jazzowymi.  
Shim Sham rozpoczynamy od prawej nogi, a pierwsze uderzenie jest na 8.

 W MyTap tańczymy Shim Shama na finał corocznych koncertów, a tak stepowaliśmy pod Wawelem:

Już wkrótce prezentacja kolejnych standardów tanecznych. Zgadniecie jaki będzie następny? 

 
[1] Konstance Valais Hill „Tap Dancing America. A cultural history.”
[2] Acia Gray „The souls of your feet”