24 sie W męskim świecie
Taniec cieszy się ogromną popularnością wśród kobiet. Widać to na większości kursów tańca, gdzie to właśnie Panie przeważają w grupach, na zajęciach ze stepowania także.
Czy zawsze tak było?
********************************
W okresie swojej największej popularności stepowanie było postrzegane jako męski taniec. Przez kilkaset lat swojej historii świat ten był zdominowany przez mężczyzn. Bill „Bojangles” Robinson, Nicholas Brothers, Gene Kelly, Sammy Davis Jr, Gregory Hines, Savion Gloger, Jason Samuels- Smith to nazwiska wielkich tancerzy, tworzących kilkuset letnią historię stepowania.
To nie jest tak, że w tym czasie kobiety nie stepowały. Były obecne na scenie, ale przede wszystkim miały ładnie wyglądać.
Miały stanowić tło dla tańczących panów, a nie wyrażać swoje opinie i pragnienia.
W czasach kiedy prawa kobiet były mocno ograniczone, było mało prawdopodobne aby kobieta otrzymała tytułową rolę w spektaklu czy w show tanecznym.
Dla wielu znakomitych tancerek komplementem było usłyszeć „you dance like a man” (tańczysz jak mężczyzna), choć tańczyły tak samo dobrze jak ich koledzy.
Jaki jest zatem wpływ kobiet na rozwój stepowania? Jaką odgrywały rolę?
Kobiety przez wiele lat stały w cieniu mężczyzn, mimo to były kręgosłupem całego przemysłu tanecznego, dzięki nim stepowanie rozwijało się i było przekazywane kolejnym pokoleniom.
********************************
Jednym z najpopularniejszych spektakli w stylu vaudeville były utalentowane siostry – Whitman Sisters.
Ze swoim przedstawieniem podróżowały po całym kraju. Jedna z sióstr, Alberta, chciała udowodnić, że kobieta może tańczyć tak samo dobrze jak mężczyzna. By to zrobić, w swoim przedstawieniu zdecydowała przebrać się i odegrać rolę męską.
Whitman Sisters były niesamowicie utalentowane, ale były często definiowane przez płeć.
Nazywano je „the best female dancers” zamiast „the best tap dancer”. Decydując się przebrać za mężczyznę Alberta udowodniła, że może tańczyć tak samo dobrze, jeśli nie lepiej, jak jej koledzy.
Przez wiele lat stepowania uczono się na zasadzie patrzę – uczę się (podglądam, podkradam kroki, zapamiętuje je).
To właśnie The Whitman Sisters zapoczątkowały nowy sposób uczenia – dzięki nim naukę stepowania rozpoczęło wielu młodych wybitnych tancerzy i tancerek. Dając szansę utalentowanym jednostkom na udział w ich show, umożliwiały im dalszą karierę.
Współtworzyły one hymn stepowania Shim Sham. Więcej o shim shamie przeczytacie tutaj Standardy taneczne.
********************************
Jakiś czas temu obejrzałam film Been Rich All My Life. Jest to historia o życiu tancerek Apollo Theater Chorus Line (Marion Cole, Elanie Eblis, Cleo Hades, Fay Ray, Bertye Lou Wood).
Kobiety tańczące w Apollo Chorus Line, uważane były za najlepsze tancerki w Nowym Jorku. Choć nie miały oficjalnego tanecznego wykształcenia, uczyły się poprzez podpatrywanie tancerzy i ich broadwayowskich przedstawień wystawianych w Apollo Theater. Były niezwykle utalentowane, niestety w czasach kiedy prawa kobiet były ograniczone nie było możliwości by kobieta otrzymała główną rolę w spektaklu.
Tancerki Apollo Chorus Line walczyły o godne wynagrodzenie dla dziewczyn tańczących w teatrze. W 1940 roku zorganizowały pierwszy strajk afro-amerykańskich artystów, zakończony sukcesem. Pensje dziewczyn zostały podniesione.
***********************************
W drugiej połowie XX wieku stepowanie powoli traciło na swojej popularności.
Ważną rolę w utrzymywaniu stepowania „przy życiu” miały właśnie kobiety (Dianne Walker, Brenda Buffalino, Jane Goldberg). Brenda Buffalino, która założyła American Tap Dance Orchestra czy Heather Cornell swoim Manhattan Tap, wprowadziły stepowanie na sale koncertowe. Dzięki nim stepowanie postrzegano już nie tylko jako formę broadwayowskiej rozrywki, ale jako sztukę godną wielkich sal koncertowych.
To kobiety zebrały i usystematyzowały najważniejsze kroki i choreografie, przekazując swoją wiedzę, a także dziedzictwo pozostawione przez wielkich mistrzów.
********************************
Kobiety, które obecnie mają znaczący wpływ na rozwój stepowania to m.in.
Michelle Dorrance i jej Dorrance Dance Company. DD company hołduje tradycji, pamięta o wielkich mistrzach stepowania, a zarazem poszukuje wciąż nowych form wyrazu rytmicznego, technicznego i nowych idei.
Chloe Arnold nominowana w tym roku do Emmy Award (amerykańska nagroda przyznawana za produkcję telewizyjną, jedna z czterech najważniejszych nagród kulturalnych w Stanach). Twórczyni stepującej grupy kobiecej Synchopated Ladies, która łamie stereotypy poprzez choreografie układane do popowych kawałków, demonstrujące kobiecość i seksapil.
Dormeshia Sumbry-Edwards – uznawana za czołową tancerkę tap dance swojego pokolenia.
********************************
Podobał Ci się artykuł i nie chcesz przegapić kolejnych wpisów na blogu?
Zapisz się na NEWSLETTER.
********************************
Pisząc ten artykuł korzystałam z:
- Heels and Gumption: Tap Dance Empowered by Women. Rachel Benzing
- Tap Dancing America. Constance Valis Hill.
- Shoot Me While I’m Happy. Jane Goldberg